De laatste jaren worden steeds meer vervoersvraagmodellen aangeduid als activity- of zelfs agent based. Maar waarom is dat eigenlijk wenselijk of noodzakelijk, en wat betekent het voor het toepassingsbereik van de modellen?
Want los van 1) de eenheid van mobiliteit (ritten, ritketens of activiteiten-schema’s) waarnaar bovenstaande terminologie verwijst gaat het bij vervoersvraagmodellen ook over: 2)het aggregatieniveau waarop gedragskeuzen gemodelleerd worden (geaggregeerd, gedesaggregeerd of microsimulatie); 3)welke type randvoorwaarden worden meegenomen bij het modelleren van deze keuzes (riteind-consistentie, rit-keten consistentie, tijdruimtelijke consistentie, intra-huishoudconsistentie, inter-persoon en inter-huishoud interactie); 4)hoe de verschillende gemodelleerde gedragskeuzes samengevoegd of aaneengeschakeld zijn; en 5) of de parameters in het model zelflerend zijn.
Bovenstaande uitputtende lijst van onderscheidende eigenschappen wordt gedragen door internationale literatuur. Omdat deze vijf modeleigenschappen in (meer of mindere mate) gecombineerd kunnen worden dekt bijvoorbeeld ‘activity based’ de lading niet en moeten we daarom af van deze (te) simplistische manier van model-duiding. In deze sessie passen wij bovenstaande definities toe op de Nederlandse strategische modellen van nu en de toekomst, waarmee we pogen te komen tot een zinvoller en meer dekkende model-duiding.